مردم از خدا بترسید که چه بسیار آرزومند که به آرزوى خود نرسید ، و سازندهاى که در ساخته خویش نیارمید ، و گردآورندهاى که به زودى گردآوردهها را رها خواهد کرد و بود که آن را از راه ناروا فراهم آورد ، و حقى که به مستحقش نرساند ، از حرام به دست آورد و گناهش بر گردنش ماند . با گرانى بار بزه ، باز گردید ،
و با پشیمانى و دریغ نزد پروردگار خود رسید . « این جهان و آن جهان زیانبار ، و این است زیان آشکار . » [نهج البلاغه]
